Sunday, December 31, 2006

νεο ετος

Δεν θελω τιποτα απο το νεο ετος. Τοσα χρονια οτι κι αν ευχηθηκα, οχι μονο δεν πραγματοποιηθηκε αλλα μου ηρθαν τα εντελως αναποδα. Φταιω κι εγω αλλα τουλαχιστον ξερω οτι προσπαθησα να τα καταφερω. Ομως κατι, καπου παντα σκαλωνε. Δεν ξερω γιατι. Ισως τελικα να ναι δυσκολο να ρθουν βολικα τα πραγματα στις μερες μας. Πρεπει να συμπεσουν πολλες συγκυριες μαζι. Ν αποφυγεις τα λαθη. Να σαι λιγοτερο αυθορμητος, λιγοτερο ανθρωπος. Αλλα και παλι οτι κι αν κανεις, θα εξαρτασαι κι απο τις ενεργειες των αλλων. Κι η μοναδικη χρονια που πετυχα το φλουρι αποδειχτηκε τελικα η χειροτερη μου. Οχι, δεν θελω τιποτα απο το νεο ετος. Μονο να μ αφησει στην ησυχια μου.

Sunday, December 24, 2006

χριστουγεννιατικα δεντρα

Ματωθηκα παλι. Οπου κι αν ειμαι η Ελλαδα με πληγωνει, που λεει κι ο ποιητης. Κι αυτη η μικρη σκανδιναβικη χωρα δεν παυει να με εκπλησσει.

1 στα 7 χριστουγεννιατικα δεντρα που πωλιουνται σε ολη την ευρωπη προερχεται απο την Δανια. Κατεκτησαν την εν λογω αγορα, θα πρεπε να ειναι απολυτως ικανοποιημενοι αλλα αν νομιζετε οτι επαναπαυονται σ αυτο, απατασθαι οικτρα. Κοιτανε ακομα μακρυτερα. Τι κανουν?

Μελετουν σε εργαστηρια γενετικης, τροπους βελτιωσης της εμφανισης του ελατου, με σκοπο να παραγουν το τελειο δεντρο και κατοπιν να το κλωνοποιησουν και να το βγαλουν σε μαζικη παραγωγη. Αυτο, λενε, ειναι το μελλον στα χριστουγεννιατικα δεντρα.

Καθολου ασχημα για μια χωρα με μεγεθος περιπου το 1/3 της ελλαδας μας και με περιπου τον μισο πληθυσμο απο μας.

Tuesday, December 19, 2006

εξετασεις

Αυτο ηταν. Τωρα ησυχασα λιγο. Περασα τις εξετασεις και ανεβηκα ταξη στα δανεζικα. Παμε γι αλλα λοιπον. Δυσκολοτερα μαθηματα, μεγαλυτερες προσδοκιες, λιγοτερος χρονος, περισσοτερες απαιτησεις αλλα ειμαι χαρουμενος. Ολε!

Saturday, December 09, 2006

γατα 2





Tην γατα την βρηκαμε πριν 1 περιπου μηνα, στις 13 Νοεμβρη. Λαθος. Το σωστο ειναι οτι αυτη μας βρηκε. Η προσπαθεια λοιπον, με τις φωτογραφιες της τοιχοκολλημενες στα σουπερμαρκετ, δεν απεδωσε. Τι εμεινε να κανουμε?

Ανοιγουμε παρενθεση. Εδω στην Δανια, καθε κατοικιδιο εχει στο εσωτερικο του αυτιου του τον, ας πουμε, αριθμο ταυτοτητος, γραμμενο με μελανι. Η ταυτοτητα δειχνει το ειδος του ζωου, την ρατσα, το γενος, τον χρωματισμο του, την ημερομενια καταχωρησης του στα μητρωα, καθως και τα στοιχεια του ιδιοκτητη. Οι γατες εχουν το δικο τους site (www.danskkatteregister.dk), στο οποιο πληκτρολογωντας τον αριθμο της γατας, π.χ. yes123, βρισκεις τα δικα της στοιχεια και του ιδιοκτητη. Κλεινουμε την παρενθεση.

Η ευαισθησια στο στομαχι της και η ευρεση του ιδιοκτητη της ηταν τα πρωτα πραγματα που επρεπε να διερευνισουμε. Δυστυχως ο αριθμος της δεν φαινεται ολος καθαρα και ψαχνοντας τους πιθανους αριθμους καταληξαμε σε εναν σε κοντινο χωριο, που ειχε γατα ιδιας ρατσας, γενους και χρωματισμου. Οδηγησαμε μεχρι εκει, βρηκαμε το σπιτι αλλα δυστυχως λειπανε, κανεις μεσα να ρωτησουμε. Πανω που κινησαμε να φυγουμε ειδαμε στην αυλη μια γατα με παρομοια χαρακτηριστικα με την δικη μας. Αρα δεν χασανε καμια γατα αυτοι. Ωρα λοιπον για ανωτερα βοηθεια.

Πηγαμε στο νοσοκομειο για ζωα στην Snertinge (www.snertingedyrehospital.dk) και μια γιατρος την εξετασε. Την βρηκε υγιεστατη, χωρις ιχνη ασθενειας, χωρις εγκυμοσυνη. Κουρεψε το εσωτερικο του αυτιου της για να δουμε πιο καθαρα το νουμερο αλλα δυστυχως και παλι δεν φαινοταν καθαρα. Εψαξε κι αυτη πιθανους συνδυασμους στο ιντερνετ και μας εδωσε τα στοιχεια απο 2 πιθανους ιδιοκτητες. Ο επαγγελματισμος κι η ευγενεια τους ηταν περα απο καθε κριτικη.

Ξανανοιγουμε παρενθεση. Προσεξα οτι εχουν χωριστη πτερυγα για γατες και αλλη για σκυλους. Καθε θαλαμος που εξεταζουν τα ζωα εχει κομπιουτερ με online συνδεση στο ιντερνετ, ετσι εχουν απολυτως αμεση πληροφορηση για οτιδηποτε. Ξανακλεινουμε την παρενθεση.

Για την ευαισθησια στο στομαχι μας ειπε οτι εφοσον δεν ειναι εγκυος, ισως ειναι σκουληκακια. Μας εδωσε κατι χαπακια κι ενα σωληναριο με κατι σαν αλοιφη, ευχαριστησαμε, πηγαμε στο ταμειο και πληρωσαμε κατι λιγοτερο απο 100 ευρω. Τσουχτερο λιγο αλλα ξεραμε οτι περιπου τοσα θα διναμε. Οι μερες περασαν, δεν βρηκαμε ιδιοκτητη, αρχισε να συνηθιζει το νεο της περιβαλλον, αρχισαμε εμεις να συνηθιζουμε την παρουσια της, δειχνει πιο ζωηρη και κεφατη, παραμενει γλυκυτατη και πηραμε την αποφαση να την κρατησουμε. Πειραζει?