Tuesday, April 18, 2006

Ναμαι κι εγω μπροστα στον υπολογιστη, γραφοντας το πρωτο μου κειμενο. Ειμαι σ ενα πανεμορφο, παραμυθενιο χωριο της Δανιας ( οχι, δεν ειναι η εξαιρεση, ολα τα χωρια εδω ετσι ειναι...) και με κατακλυζει η αισθητικη.

Καταπρασινο περιβαλλον, σεβασμος στην παραδοσιακη αρχιτεκτονικη, καθαριοτητα. Η συγκριση με τον τοπο μας, πληγωνει. Οικοδομηματα χωρις αισθητικη αξια, σκουπιδια παντου. Τι μας εκανε να χασουμε την αισθητικη μας (αν την ειχαμε ποτε, ως λαος...)?

Ειναι, αραγε, θεμα παιδειας? Ισως οχι. Οι παλιοι π.χ. Ηπειρωτες, και οχι μονο, τεχνιτες δουλευαν την πετρα χτιζοντας σπιτια, με τροπο μοναδικο και δεν νομιζω οτι ειχαν απολυτη συναισθηση της τεχνης που παρηγαγαν. Το σιγουρο ειναι οτι οταν περιβαλλομαι απο κατι αισθητικα ομορφο, οτιδηποτε κι αν ειναι αυτο, μου φτιαχνει την διαθεση, με κανει πιο χαρουμενο, πιο ζεστο. Το αντιθετο λειτουργει....αντιθετα ( λες αυτος να ειναι ενας λογος για τις τοσες στραβομουτσουναδες που αντικρυζουμε καθημερινα?)

Προτροπη: Πλυνε λιγο τ αμαξι, ρε φιλε, ( δεν βαρεθηκες να βλεπεις στο παρμπριζ γραμμενο με το δακτυλο πανω στην σκονη "θελω πλυσιμο"?), βαψε το δωματιο που παντα το αφηνεις για...αυριο, αγορασε ( ή φτιαξε μονος σου, καλο θα σου κανει...) ενα διακοσμητικο για το σπιτι ή την κοπελα σου και βγες στον δρομο χαμογελαστος και χαρουμενος, και που ξερεις, ισως χαμογελασει και καποιος αλλος. Το γελιο ειναι μεταδοτικο, λενε....

Υ.Γ.: Οι προτροπες (κι οι συμβουλες), εφευρεθηκαν για να τις αγνοουμε...

0 Comments:

Post a Comment

<< Home